Το θαύμα στο κελί 7 είναι η απόδειξη ότι δεν χρειάζονται φαντασμαγορικές και ακριβές παραγωγές για να καθηλώσεις έναν θεατή. Χρειάζεται απλά να νιώσει ότι μπαίνει μέσα στην ταινία και γίνεται κομμάτι της ιστορίας.
Του Αλέξανδρου Στουπάκη
Πολλές φορές μια ταινία μπορεί να σε καθηλώσει είτε για την υπόθεση, είτε για το καστ των ηθοποιών, είτε για την σκηνοθεσία. Το Netflix παρουσίασε μια συγκλονιστική ταινία η οποία διαθέτει και τα τρία, ξεχωρίζει για την απλότητα της και είναι πολύ μπροστά για την εποχή μας με ένα συγκλονιστικό και συγκινητικό σενάριο.
Δεκαετία του 1980 στην γειτονική Τουρκία ο Μέμο, ένας αυτιστικός πατέρας μεγαλώνει την εξάχρονη κόρη του Οβα μαζί με την γιαγιά του. Έχει μια ήρεμη ζωή γεμάτος από αγάπη που ξεχειλίζει από την ύπαρξη της κόρης του. Μετά από μια άτυχη στιγμή κατηγορείται άδικα για δολοφονία ενός μικρού κοριτσιού και οδηγείται στην φυλακή. Αφήνει πίσω το παιδί του την στιγμή που προσπαθεί να προσαρμοστεί σε ένα άγνωστο για αυτόν περιβάλλον μαζί με άλλους συγκρατούμενους. Τα κάγκελα όμως δεν μπορούν να κρατήσουν μακριά μια δυνατή και ουσιαστική σχέση πατέρα και κόρης που ραγίζει καρδιές.
Μηνύματα ανθρωπιάς, καλοσύνης, αλληλεγγύης, μέσα από το μυαλό ενός αθώου ενηλίκου και μια προσπάθεια αφύπνισης στον κόσμο ότι υπάρχει και το διαφορετικό στην ζωή που θέλει ιδιαίτερη διαχείριση και κατανόηση. Μπορεί να μην το βλέπουμε αλλά βρίσκεται γύρω μας ακόμα και δίπλα μας. Η ταινία δεν ξεχνάει να σου υπενθυμίσει ότι όταν πιστεύεις πάρα πολύ σε κάτι και αγαπάς πραγματικά μπορείς να καταφέρεις πράγματα που δεν τα χωράει ο νους σου.